گذشته‌تان و آینده‌تان را خیلی جدی نگیرید…

 اصلا پاپیچ خرابکاریها و کوتاهی‌هایی که در گذشته در حق خودتان کرده‌اید، نشوید.همه همینطور بوده‌اند وانگشت فرو کردن در زخمهای قدیمی، هیچ فایده‌ای جز چرکی شدن آنها ندارد. آینده را هم كه خدا بزرگ است.

 ترس از حوادث و رخدادهای احتمالی، حماقت محض است..

 فکر هر چیزی، از خود آن چیز معمولا سخت‌تر و دردناک‌تر است…

سوم اینکه به خودتان استراحت بدهید:

حالامی‌گویم استراحت، یکهو فکرتان نرود به سمت یک ماه عشق و حال وسط سواحل هاوایی…! وسط همه گرفتاریها واسترسها و بدبختی‌هاتون...!!! آدم میتواند خیلی شیک به خود، مرخصی چند ساعته بدهد…کمی تنهایی، کمی بچگی کردن، کمی خریت یا هر چیز نامتعارفی که شاید دوست داشته باشید…. که کمی از دنیای واقعی دورتان کند و خستگی را بگیرد…مثل نهنگ‌ها که هر از چندگاهی به بالای آب می‌آیند و نفسی تازه می‌کنند و دوباره به زیر آب برمی‌گردند…

چهارم اینکه تن‌‌تان را بجنبانید:

ورزش قاتل استرس است..لزومی هم ندارد که وقتی می‌گوییم ورزش، خودتان را موظف کنید روزی هزار بار وزنه یک تنی بزنید و به اندازه گوریل بازو دربیاورید…همچین که یک تكون منظم وخفیف در روز داشته باشید، کلی موثر است.از من به شما نصیحت

پنجم اینکه واقع‌بین باشید:

ما ملت شریف، بیشتر استرسمان بابت چیزهایی است که کنترلی روی آنها نداریم…داستان، مثل آمپول زدن میماند… وقتی اصغر آمپول‌زن، قرار است آمپول بزند حتما این کار را می‌کند و حالا اگر مقاومت کنی، هیچ خاصیتی ندارد الا اینکه درد آمپول بیشتر می‌شود…

 ششم اینکه زندگی‌تان، میدان و مسابقه اسب‌دوانی نیست:

 خودتان را دائم با دیگران مقایسه نکنید… مقایسه کردن و"رقابت‌پیشگی"، استرس‌زا است…

 اینکه جاسم فوق‌لیسانس دارد و من ندارم و قاسم لامبورگینی دارد و من ندارم و عبود فلان دارد و من ندارم، شما را دقیقا می‌کند همان اسب مسابقه که همه عمرش را بابت هویج ِ سر چوب، دویده وبه هیچ کجا هم نرسیده…

 زندگی مسخره‌تر از چیزی است که شما فکرش رامی‌کنید…

 هیچ دونفری لزوما نباید مثل هم باشند…

 خودتان باشید…

 هفتم اینکه از مواجهه با عوامل "ترس‌زا" هراس نداشته باشید:

 مثال ساده آن، دندان‌پزشک است…

وقتی دندان خراب دارید، یک کله پیش دکتر بروید و درستش کنید… نه اینکه بترسید و یک عمر را از ترس دندان‌پزشک، بادرد آن بسازید و همه لقمه‌هایتان را با یکطرفتان بجوید…

 نیم ساعت جنگیدن با درد، بهتر از یک عمر زندگی با ترس ِ درد است…

ترس، استرس می زاید.

 

هشتم اینکه خوب بخورید و بخوابید

و شعارتان "قبر بابای دنیا " باشد:آدمی که درست نخوابد و نخورد، مغزش درست کارنمی‌کند…مغز علیل هم، عادت دارد همه چیز را سخت و مهلک نشان دهد…آدم وقتی گرسنه و خسته است، یک وزنه یک کیلویی را هم نمی‌تواند بلند کند، چه برسد به یک فکر چند کیلویی…!!

نهم اینکه بخندید:

همه مشکل دارند…من دارم، شما هم دارید… همه بدبختی داریم، گرفتاری داریم و این موضوع تابع محل جغرافیایی آدمها هم نیست…یاد بگیرید بخندید… به ریش دنیا و مشکلات بخندید…به بدبختی‌ها بخندید… به من که دو ساعت صرف نوشتن این موضوع کردم،بخندید.به خودتان بخندید…دو بار اولش سخت است، اما کم کم عادت میکنید و می‌بینید که رابطه خنده و گرفتاری، مثل رابطه خیار است و سوختگی پوست… درمانش نمی‌کند اما دردش را کم میکند.

نظرات شما عزیزان:

marya

ساعت17:32---7 فروردين 1391

- [ایمیل]

سلام اقای دکتر - با تبریک سال نو و داشتن لحظاتی سراشر از سلامتی و شادی - مطالبتون جالب بود شاید بیشتر انها را توی کتابهای مختلف روانشناسی خونده بودم امما ایندفعه نمی دونم تا 10 دقیقیه میخوندمشون و خیللی روحیمو عوض کرد و با اجازتون توی انجمن برای دوستانم مطرحشون کردم البته ادرس وبتونو پایینش دادمها-

همهم حرفهاتون درست اما ادم وقتی باورش بشه که خدایا مهربون اون تنها نمیزاره فقط فقط فقط خدای بزرگ و مهربانم به دنیا دنیا می ارزه راستی شما کدام دانشگاه تدریس میکنید ؟

پاسخ:سلام.با تشکر از اظهار لطفتان..دانشگاه آزاد اسلامی دزفول

اصفهان

ساعت20:07---30 بهمن 1390

خنده تنها راه حل تنگناهای زندگی و کنار اومدن با ادمای هزار رنگ و......!هستش اگر چه خنده ظاهری بیشتر کلافه میکنه اما کاچی به از هیچی!
نشیطة

فرهاد خادمی پور

ساعت19:03---30 بهمن 1390

سلام بر استاد والا.امیدوارم سلامت باشین..استاد مطالب شما بسیار آموزنده و کاربردی در زندگی بنده هستند...همه چی حله فقط این کنفرانس دادن خیلی استرس بهم وارد میشه در حد زلزله بم تنم میلرزهپاسخ:این نیز بگذرد...

صدف

ساعت19:56---25 بهمن 1390

سلام استاد

استاد چطور همیشه خندونیدو صبور!

واقعا زندگی تو دوره ما سخته همه هزار رنگ شدند رنگ خدایی وجود نداره دیگه!

از اجتماع متنفر شدم نفس کشیدن هم برام سخت شده!
پاسخ:خدا بزرگه..

اکبر جهانی

ساعت21:08---23 بهمن 1390

- [ایمیل]

درود بر دکتر. اگه میشه منبع نثر 2 کارشناسی لرشد رو توی وبلاگتون بزنید تا تهیه کنیم . سپاسگزارم.
پاسخ:حتما..

رز

ساعت20:26---20 بهمن 1390

دوباره سلام امروز خسته تر از دیروزم دوباره متن خوندم ولی و امانظر این حقیر راجع به این 9بند:
1-تو این دنیاغیر خدانمیشه بکسی اعتماد کردکه سفره دل باز کرد به والله هیچکس
2-انسان با گذشته و اینده زنده ست
3-استراحت واقعا رفتن به جزایر هوایی هستش.هرچقدبقول شماخریت کنم بعدش وقتی میشینم مثل تیک تاک ساعت همه چیز دوباره شروع میشه
4-باورزش موافقم
5-باواقع بینی و پذیرش حقیقت هرچند تلخ موافقم
6-و7-با این دوبند موافقم
8-قبول ندارم دنیاهمون واقعیته که باید باهاش روبرو بشم
9-موافقم
و اما کلام آخر:بعداز توکل به خدا همیشه بچگی درون حفظ کنیم

رز

ساعت20:37---18 بهمن 1390

قشنگ بود استاد
متن بموقع زدین حسابی حالم گرفته بود
اخرش واقعن خندیدم

zghasemiasl

ساعت12:32---18 بهمن 1390

خیلی جالب بود.باجمله زندگی مسخره تر ازچیزی است که شمافکرش را میکنید,بسیارموافقم !

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: